Գիտելիքի օրվա առթիվ հանկարծ (կամ էլ ոչ այնքան հանկարծ ) միտս եկավ մի քանի տասնամյակ դեմքի լուրջ արտահայտությամբ կրկնվող-քարոզվող-պարտադրվող մի միտք. «Քանի դեռ ժողովուրդն անգրագետ է, բոլոր արվեստներից կարևորը մեզ համար մնում են կինոն և կրկեսը» (Լենին):

Ձեռքս տանում եմ ստեղնաշարին: Ուզում եմ մի նոր գրություն գրել: Մի անբառ կարոտ, մի չպարպված սեր բռնում է ձեռքս: Չի թողնում: Հարցնում եմ՝ ինչի՞ չես թողնում, ուզում եմ մարդկանց մի բան ասել: Եվ կրծքիս տակ լսում եմ պատասխանը. «Դու ուզում ես գրել քո ՍԻՐՈ մասին: Բայց դու ինչպե՞ս կարող ես բառերով պատմել ապրածդ: Մի՜ գրիր»:

Տեղին-անտեղի քրիստոնեությամբ պարծեցող ու ոգեշնչվող, հստակ պարբերականությամբ եկեղեցիներ հաճախող զառամյալներս իսպառ մոռացել ենք կարծես, որ ՆԵՐՈՒՄՆ է քրիստոնեության իմաստը:

Հուլիսի 28-ին Հայաստանի հյուսիսային որոշ շրջաններում գիշերվա առաջին կեսին և երեկոյան ժամերին հնարավոր է կարճատև անձրև և ամպրոպ: Այս մասին տեղեկացնում է ՀՀ ԱԻՆ հիդրոօդերևութաբանության և մոնիթորինգի պետական ծառայությունը:

Մարդու կյանքում հատկապես կարևոր են այն գեղարվեստական տպավորությունները, որոնք նա ստանում է իր անձի ձևավորման տարիներին: Նկատի ունեմ այն հետաքրքիր սահմանագիծը, որն ընկած է ավարտվող պատանեկության և կամաց - կամաց սկիզբ առնող երիտասարդության միջև: Այս իմաստով մեր սերնդի բախտը բերեց: Մեր «անցումային տարիքը» զուգադիպեց նախորդ դարի ( ! ) վաթսունականների վերջերին, որոնք լուսավորված էին Սևակով, Մինասով և, իհարկե, Փարաջանովի միանգամայն անօրինակ հայտնությամբ:

Չինաստանի արևելյան հատվածում գտնվող ջրանցքով հոսող ջուրը հանկարծակի ներկվել է մուգ կարմիր: Չժեցզյան նահանգի բնակիչները հայտնել են, որ գետը սովորական տեսք է ունեցել հինգշաբթի առավոտյան, սակայն մեկ ժամվա ընթացքում ամբողջովին բոսորագույն է դարձել և օդում տարօրինակ հոտ է տարածվել:

Լոնդոնը Մեծ Բրիտանիայի ամենադժբախտ քաղաքն է՝ ըստ բրիտանական The New Statesman շաբաթաթերթի, որ հրապարակել է Եվրահանձնաժողովին կից Urban Audit սոցիոլոգիական գործակալության հարցումները՝ պարզելու եվրոպական քաղաքներում կյանքի որակն ու գրավչությունը:

Առօրյա հոգսերով տարված՝ բավական ժամանակ չէի զբոսնել Երևանում և երեկ աշխատանքից հետո որոշեցի իջնել քաղաքի կենտրոն ու վաղեմի ընկերոջս հետ, Երևանի երեկոյան ամառային զով քամիների հոսքին համահունչ, մի քիչ թափառել քաղաքում: Օպերա, Սարյանի արձան, Կոնսերվատորյայի խաչմերուկ, այսինքն, Ֆրանսիայի հրապարակ, քաղաքի ամենամարդաշատ վայրերից է օրվա բոլոր ժամերին:

Մահացել է հայագետ, ակադեմիկոս, Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարանի նախկին տնօրեն Սեն Արևշատյանը: Սեն Արևշատյանը ծնվել է 1928 թ. հունվարի 7-ին, Երևանում:

Շատերը կողմ են սահմանամերձ գյուղերի բնակիչներին զինելու խնդրին: Սակայն դա անթույլատրելի է ու հղի վտանգներով, և մենք ակամա կստեղծենք 90-ականների ամենաթողության իրավիճակը, երբ ով որտեղ ուզում կրակում էր: